หลายคนคงเคยรู้สึกเหมือนกับ
ฉัน ขณะที่นั่งทำงานจะรู้สึกเหม
ือนมีลมเย็นๆพัดไปเย็บวูบหน
ึ่ง ยิ่งช่วงที่กำลังนั่งสมาธิป
ฏิบัติธรรมอยู่คนเดียว ความรู้สึกนั้นมันชัดเจนมาก
ขึ้น เคยคิดไหมว่าเหตุการณ์แบบนี
้เกิดขึ้นได้อย่างไร
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับฉันบ่อยมากจนวันนั้นฉันตัดสินใจที่จะนั่งสมาธิก่อนนอน เพื่อจะได้ส่งต่อบุญของฉันไปให้เพื่อนคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเหตุรถชนตายเมื่อปีที่แล้ว เพื่อแนคนนี้ขี่รถมอร์เตอร์ไซด์ไปชนประสานงากับรถยนต์คันหนึ่งในนั้นก้เป็นเพื่อนฉันอีกเช่นกัน คนขับมอร์เตอร์ไซด์ตายคาที่ส่วนคู่กรณีไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่แปลกมากที่ในวันถัดไปก็มีข่าวมาว่าคนขับรถยนต์คนนี้ก็มาผูกคอตายตาม
ในขณะที่ฉันกำลังนั่งสมาธิก็รู้สึกว่ามีลมเย็นวูบเข้ามาด้านหลังบฉันอีกแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนมีคนมานั่งพิงหลัง คิดในใจว่าคงเป็นเพื่อนที่ไปทำบุญในวันนี้แน่ เขาคงมาขอบใจเรา ฉันเองก็ไม่ได้รู้สึกกลัวเพื่อนคนนี้อยู่แล้ว เมื่อผ่านไปสักพักก็รู้สักว่าเย็นที่ด้านหน้าและหนักที่ช่วงขา ในใจเริ่มคิดว่าเพื่อนคงมาหลอกเราแน่ๆ จึงตัดสินใจลืมตาขึ้น ภาพที่เห็นคือคนที่ผูกคอตายมาจ้องหน้าฉัน ระยะห่างประมาณ 5 นิ้วน่าจะได้ จ้องมาด้วยดวงตาที่แดงกำพร้อมกับมีเลือดไหลออกมาจากตาดวงตาถลน พร้อมด้วยลิ้นจุกปาก ฉันร้องเสียงดังลั่นบ้านแล้วแม่ก็มาเรียกฉัน ฉันสั่นไปทั้งตัวแม่เล่าให้ฟังว่าตัวฉันหน้าซีดและเย็นเหมือนคนไม่มีเลือด ฉันกอดแม่และตัวเกร็งอมาก มารู้สึกตัวอีกทีก็ที่โรงพยาบาล
ฉันเล่าเหตุการณ์นี้ให้แม่ฟัง พร้อมกับคิดในใจว่าทำไมผีถึงมาหลอกฉัน คืนนั้นฉันนอนที่โรงพยาบาลพร้อมกับพ่อและแม่ 3 คน ตกดึกฉันนอนไม่หลับได้แต่ขมตาให้หลับแต่สติยังมีเต็มร้อย จู่ๆ ก็เริ่มขยับตัวไม่ได้ รู้สึกเจ็บหน้าอกมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมีอะไรมาทับ ฉันตัดสินใจลืมตาขึ้นมาก็พบกับคนที่ผูกคอตายคนเดิมยืนที่ตรงกลางอกฉันแล้วก็ตะโกนใส่ฉันว่า “กูไม่ผิด มึงมาทำร้ายกูทำไม มึงก็ต้องตายตามพวกกูด้วย” ฉันร้องลั่นแต่เหมือนจะไม่มีเสียง ไม่นานนักพ่อและแม่ก็ตื่นมาด้วยเสียงของฉัน ฉันร้องไห้ตลอดเวลา สุดท้ายฉันก็ถูกจับมัดติดเตียงเอาไว้
จนตอนนี้ผ่านมา 3 เดือนแล้วฉันยังไม่ได้กลับบ้าน และเริ่มชินที่ต้องเห็นคนผู้คอตายคนนี้แล้ว และตอนนี้ฉันก็เจอเพื่อนที่ตายไปแล้วทุกวัน เราคุยกัน เล่นกันทุกวัน บางวันเราก็เล่นกับคนที่ผูกคอตายคนนั้นด้วย บางคืนตกดึกเราก็มานอนรวมกันบ้าง ฉันเริ่มมีความสุขแล้ว แต่แล้วทำไมคนอื่นต้องมองว่าฉันไม่เหมือนเขาด้วยไม่เข้าใจ…