เรื่อง…หุ่นในห้องเสื้อ

วันที่เกิดเหตุ รู้สึกจะเป็นวันอาทิตย์ นกไม่ได้ไปทำงาน เพราะฉะนั้นก็เหมือนเดิม คือ เตรียมตัวเดินทางไปเที่ยวห้าง โดยห้างสรรพสินค้าที่นกจะไปวันนี้ ตั้งอยู่แถบใจกลางเมืองกรุงเทพเลยทีเดียว และวันนี้ ทางบริษัทได้ให้โบนัสมาพอดี เธอเลยกะว่า จะช็อบปิ้งเสื้อผ้าให้หนำใจไปเลย ไม่คิดหรอกว่า การ ช็อบปิ้งวันนี้ จะทำให้เธอต้องไปเจอกับเรื่องน่ากลัวเสียอย่างนั้น

พอถึงห้างเป้าหมาย แน่นอนว่า จุดแรกที่นกมุ่งจะไป ก็คือ โซนเสื้อผ้า ซึ่งในห้างแห่งนี้ มีการนำเสื้อผ้าแบรนด์ต่างๆมาขายมากมาย แต่โซนเสื้อผ้าอยู่ชั้นไหนของห้างนั้น ปัจจุบันจำไม่ได้เสียแล้ว
นกเดินดูเสื้อผ้าไปเรื่อยๆ เสื้อผ้าที่อยู่ในโซนนั้นมีหลายแบบด้วยกัน ตั้งแต่เสื้อยืด เสื้อเชิ้ตเสื้อโปโล กางเกงยีนส์ กางเกงสแล็ก กระโปรง เป็นต้น บางทีพอเจอตัวที่ถูกใจ นกก็หยิบมาใส่ตะกร้าที่ทางห้างจัดไว้ให้ เพื่อจะนำไปคิดเงินต่อไป นกเดินลึกเข้าไปในโซนเสื้อผ้าเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงห้องๆ หนึ่ง ที่อยู่ในสุด และดูท่าทางว่าจะเป็นมุมอับของโซนเสื้อผ้าด้วย ประตูห้องนั้นมันเปิดอยู่ นกเลยเดินเข้าไปภายในห้องนั้น ค่อนข้างสลัวกว่าส่วนอื่นของโซนเดียวกัน มีหุ่นลองเสื้อตั้งอยู่ประมาณ 4-5 ตัว ทุกตัวสวมเสื้อผ้าแบรนด์เนม มีทั้งหุ่นครึ่งตัว และหุ่นเต็มตัว แต่ที่สำคัญคือ หุ่นทุกตัวมีหัว และมีการตกแต่งเรียบร้อย

แวบแรก นกรู้สึกว่า ห้องนี้มันดูมืดๆ ทึมๆ น่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก แถมหน้าของหุ่น ที่แม้จะตกแต่งแบบหุ่นลองเสื้อทั่วๆ ไป แต่เธอกลับรู้สึกว่า มันมีชีวิต และขณะนี้มันกำลังมองเธออยู่
นกคิดในใจว่า ไปจากห้องนี้ดีกว่า และจะหันหลังเดินออกจากห้อง ในจังหวะที่หันหลังนั้นเอง จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงดัง เฮือก ขึ้นด้านหลัง นกสะดุ้ง ก่อนจะหันไปดูว่ามีใครอยู่หรือเปล่า ก็พบว่าไม่มี แต่ด้วยความสงสัย เธอเลยหันกลับมา แล้วเดินไปดูด้านหลังหุ่น เผื่อว่าจะมียาม หรือใครมาแอบหลับแล้วส่งเสียงกรนหรือเปล่า จะได้รู้ แล้วไม่กลัว ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่า ด้านหลังหุ่นเป็นแท่นยกสูง คงไม่มีใครอุตสาหะขึ้นไปนอนอย่างแน่นอน แล้วก็เป็นไปตามที่คิดไว้ คือ ด้านหลังหุ่นไม่มีใครอยู่ ไม่มีแม้แต่แมลงสักตัว สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในห้องนี้ ก็คงมีเพียงตัวนกเท่านั้น

เสียงดัง เฮือก ดังขึ้นมาอีก คราวนี้มันดังมาจากด้านขวาของนก คราวนี้นกไม่คิดจะสงสัยอะไรอีกแล้ว เธอเงยหน้าขึ้นมา กะว่าจะรีบออกไปจากห้องนี้ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เธอก็ต้องสะดุ้ง หุ่นตัวข้างๆ ที่ตอนแรกมันหันหน้าตรง ตอนนี้มันหันมาทางที่นกยืนอยู่ ซึ่งเธอมั่นใจว่า นอกจากเดินมาดูอะไรแล้ว เธอไม่ได้แตะต้องหุ่นอย่างแน่นอน แล้วจู่ๆหัวของหุ่นตัวนั้นมันก็ค่อยๆกลายเป็นสีเขียวเรืองแสงเหมือนกับฟอสฟอรัส จากนั้นมันก็ค่อยๆ แลบลิ้นออกมา พร้อมๆ กับเสียง เฮือก ที่ดังมาอีก คราวนี้มันดังติดต่อกัน ก้องไปทั้งห้อง นกร้องกรี๊ด ก่อนจะวิ่งหนีออกมาจากห้องนั้นทันที โดยทิ้งสินค้าที่เพิ่งเลือกมาลงบนพื้น เธอวิ่งตรงไปเรื่อยๆ พร้อมกับส่งเสียง กรี๊ด กรี๊ด ไปตลอดทาง จนพนักงานต้องวิ่งตามมาดู ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า และจับตัวนกเอาไว้ ไม่ให้วิ่งออกไปไกลกว่านี้

คุณ คุณคะ คุณ เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรไป
เสียงพนักงานช่วยดึงสตินกกลับมาจนได้ เธอนิ่ง ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้พนักงานฟังอย่างละล่ำละลัก
เมื่อฟังจบ พนักงานมีสีหน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด แล้วบอกว่า ห้องนั้นไม่ได้เปิดใช้มานานแล้วนะคะ คุณเข้าไปได้อย่างไร
นกอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ ว่าเธอทำสินค้าที่เลือกมาตกอยู่บนพื้นในห้องนั้น เลยขอให้พนักงานพาไปหน่อย เพราะไม่กล้าไปคนเดียวจริงๆ
พนักงานเดินไปหยิบกุญแจจากหลังเคาน์เตอร์ ก่อนจะนำทาง พานกกลับไปตามทางที่เดินไปเมื่อกี้นี้ จนกระทั่งถึงหน้าห้อง สิ่งที่นกได้เห็นทำเอาเธอช็อคไปขณะหนึ่งเลยทีเดียว

ประตูห้อง ที่ตอนแรกเธอเห็นว่ามันเปิดอยู่ ตอนนี้มันถูกล็อคด้วยแม่กุญแจเก่าๆ พนักงานพยายามไขอย่างยากเย็น จนในที่สุดก็เปิดออกได้
สภาพภายในห้อง ต่างจากที่นกเห็นเมื่อกี้ราวฟ้ากับเหว เพราะตอนนี้ ห้องมีสภาพเหมือนไม่ได้ใช้งานมานาน มีฝุ่น มีหยากไย่เกาะเต็มไปหมด และสิ่งที่เห็นก็คือ หุ่นยังอยู่ในท่าเหมือนกับตอนที่นกเห็นก่อนหน้านี้ แต่สภาพของหุ่นแต่ละตัวนั้นเก่าโทรม มีฝุ่นเก่าเต็มไปหมด และสิ่งที่ทำให้นกยิ่งช็อค คือ สินค้าที่เธอเลือกมาทั้งหมด มันยังตกอยู่บนพื้นห้องนั้น เป็นหลักฐานอย่างดีว่า เธอได้เข้ามาที่ห้องนี้จริงๆ

พนักงานไม่พูดอะไร ให้นกเข้าไปหยิบของ พอหยิบออกมา พนักงานก็ล็อคห้องไว้ตามเดิม แต่ตอนที่ทั้งสองกำลังจะหันหลังกลับ ก็ได้ยินเสียง เฮือก ดังออกมาจากห้องนั้น จนถึงกับสะดุ้งทั้งสองคนจนถึงทุกวันนี้ นกก็ยังไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เธอไปเจอมานั้น คืออะไรกันแน่ ตราบจนกระทั่งห้างสรรพสินค้าดังกล่าวถูกไฟไหม้จนต้องปิดตัวลง และกลายเป็นตึกร้างมาจนถึงปัจจุบัน เลยหมดหนทางที่จะพิสูจน์อีกต่อไป